Dobroczynne właściwości kąpieli solankowych

Naturalnie występujące sole mogą być pomocne w wielu dolegliwościach, a korzystać z ich leczniczego działania można nie tylko w sanatoriach, ale i we własnej wannie.

Artykuł na: 23-28 minut
Zdrowe zakupy

Co to jest kąpiel solankowa?

Solankowe kąpiele i inhalacje przynoszą ulgę w chorobach dróg oddechowych, schorze­niach skóry, alergiach, ura­zach i dolegliwościach artretycznych, a także wpływają kojąco na układ nerwowy i zdrowie psychiczne.Terminem solanki określa się wody podziemne o wysokim stopniu zmi­neralizowania, zawierające skład­niki mineralne w ilości co najmniej 35 g/dm3. Ponieważ ich głównym składnikiem jest sól, to występu­ją w nich przede wszystkim jony chlorkowe i sodowe, ale także wapń oraz wiele innych pierwiastków, ta­kich jak jod, magnez, potas, brom, selen, lit, miedź. Wody o niższym stopniu zmineralizowania używane są zwykle do picia i inhalacji, nato­miast te najsilniej zmineralizowane służą do kąpieli oraz do produkcji soli leczniczej i kosmetyków. Poprzez odparowanie (warzenie) solanek otrzymuje się sole kąpielowe w postaci stałej. W trakcie tego procesu ulegają one oczyszczeniu, co niestety pozbawia je części wartościowych skład­ników. Czasem można jednak znaleźć w sprzedaży sole nieoczyszczane, zwane szlamem, których skład jest bogatszy, choć prezentują się mniej atrakcyjnie.

Stężenie soli w kąpieli solankowej powinno wynosić 1,5-4% (co oznacza 15-40 g chlorku sodu na 1 l wody). Nie powinno ono jednak przekra­czać 6%. Zalecana temperatura kąpieli to 37-39°C, a czas trwania powinien wynosić 15-20 min, mak­symalnie do 30 min.

 Intensywność działania kąpieli zależy od składu solanki, temperatury oraz ilości i systematyczności zabiegów. Cie­plejsza woda czyni zabieg bardziej skutecznym, ale jednocześnie stanowi większe obciążenie dla organizmu, szczególnie dla układu krążenia.

Na co pomaga kąpiel solankowa?

  • Łagodzenie stanów zapalnych Podwyższona temperatura kąpieli powoduje rozszerzenie naczyń krwio­nośnych i porów skóry, dzięki czemu substancje zawarte w wodzie są lepiej wchłaniane. Rozszerzenie naczyń wło­sowatych sprzyja przekrwieniu tkanek i narządów wewnętrznych, co pomaga w leczeniu ognisk zapalnych i poprawia odżywienie tkanek. Temperatura wody przyspiesza także metabolizm i wyda­lanie toksyn z organizmu przez skórę.
  • Ciśnienie i odporność organizmu Kąpiele solankowe podnoszą odporność, pomagają znormalizować ciśnienie krwi, rozluźnić mięśnie i zrelakso­wać organizm. Wywołują pobudzenie procesów biochemicznych organi­zmu trwające dłużej niż po zwykłych kąpielach wodnych, a także mają silniejsze działanie rozgrzewające. Kąpiel solankowa połączona jest rów­nież z inhalacją składników solanki.
  • Zmniejszenie obrzęków Zanurzenie ciała w roztworze soli o stężeniu co najmniej 1% (a dla skutecz­niejszego działania – ok. 2%) uruchamia procesy osmotyczne, uwalniające nad­miar płynu zgromadzonego w tkankach podskórnych i zapobiegające jego sta­gnacji. Stymuluje to układ limfatyczny, pomaga zmniejszać obrzęki, a także redukować cellulit. Słona woda reguluje odczyn skóry i zwiększa jej odporność.
  • Działanie przeciwbólowe Kąpiele solankowe oddziałują na zakończenia nerwowe w skórze i zmniejszają jej przewodnictwo, przez co działają przeciwbólowo (zmniejszając pobudliwości nerwów czuciowych i ruchowych), a także mają ogólne działanie uspokajające.
  • Błogosławieństwo dla stawów Kąpiele solankowe rzadko stosuje się jako jedyną terapię, ale często włącza się je do szerszego programu leczenia jako jedną z metod dodatkowych. Badania koncentrujące się na ich skuteczności w różnych schorzeniach wciąż nie są zbyt liczne i prowadzo­ne są zwykle z udziałem małej liczby uczestników, często bez grupy kontro­lnej, ale na ogół sugerują pozytywny wpływ kąpieli solankowych, przede wszystkim w chorobach zapalnych układu ruchu, takich jak reumato­idalne zapalenie stawów, zesztyw­niające zapalenie stawów kręgosłupa oraz łuszczycowe zapalenie stawów. Znaczne zmniejszenie napięcia mięśni i intensywności bólu stwierdzono u pa­cjentów cierpiących na przewlekły ból krzyża1. 10-dniowy cykl takich kąpieli przyniósł także zmniejszenie bólu, usprawnienie funkcjonalności ruchowej i ogólną poprawę samopoczucia u pa­cjentów z ciężkim zwyrodnieniowym zapaleniem stawów kolanowych2.

  • Redukcja bólu Mechanizm przeciwbólowego działania kąpieli nie został jeszcze w pełni wyja­śniony. Przypuszcza się, że zanurzenie w wodzie powoduje wzrost poziomu beta-endorfin w osoczu krwi, a także obniża napięcie mięśni zarówno w wy­niku oddziaływania temperatury, jak i ciśnienia hydrostatycznego. Bodźce ter­miczne wywołują efekt przeciwbólowy poprzez oddziaływanie na zakończenia nerwowe i podwyższanie progu bólu. Nie bez znaczenia jest także uzyskiwa­ne dzięki takim zabiegom odprężenie psychiczne, zmniejszenie lęku oraz złagodzenie objawów depresyjnych. Badania wykazały także, iż terapie typu spa, polegające na zanurzeniu w wodach mineralnych i termalnych lub na zastosowaniu leczniczego błota, obniżają poziom ważnych czynników prozapalnych, takich jak prostaglan­dyna E2, leukotrien B4, interleukina IL-1β oraz czynnik martwicy nowotwo­rów alfa (TNF-α), a podnoszą poziom insulinopodobnego czynnika wzro­stu (IGF-1), stymulującego metabolizm tkanki chrzęstnej, oraz transformują­cego czynnika wzrostu beta (TGF-β)3.
    Terapia spa przyniesie ulgę także w fibromialgii, zmniejszając ból, po­prawiając funkcjonalność ruchową i podwyższając ogólną jakość życia4.

Jakie są przeciwwskazania kąpieli solankowych?

Istnieją pewne przeciwwska­zania do stosowania kąpieli solan­kowych, a są nimi:

  • choroby układu krążenia
  • przebyty zawał serca,
  • wady serca,
  • choroby nowotworowe,
  • ciąża,
  • nadczynność tarczycy,
  • zaburzenia funk­cjonowania jajników,
  • czynne procesy gruźlicze,
  • nadciśnienie tętnicze
  • ostre stany zapalne.
  • Inhalacji solanko­wych nie zaleca się w ostrych stanach chorobowych dróg oddechowych.

Jak przygotować kąpiel solankową w domu?

Najlepsze rezultaty przynoszą kąpiele w naturalnych wodach mineralnych, ale nie zawsze mamy możliwość ko­rzystania z zabiegów sanatoryjnych czy fizjoterapeutycznych. Kąpiele solankowe można przygotować także w warunkach domowych, by czerpać z nich korzyści zdrowotne lub po prostu zrelaksować się po męczącym dniu.

To pozwoli rozluźnić się i odprężyć, poprawi krążenie, złagodzi bóle mięśni, zmiękczy skórę, przyspieszy detoksy­kację. Do przygotowania takich kąpieli można używać różnych rodzajów soli, dobierając je w zależności od indywi­dualnych potrzeb. Nie zaleca się jednak stosowania zwykłej soli kuchennej, ponieważ przechodzi ona proces dokład­nego oczyszczania, przez co staje się bar­dzo uboga w inne składniki poza chlor­kiem sodu. Lepiej wybrać którąś z soli oferowanych przez polskie uzdrowiska.

Do wody solankowej nie należy dodawać mydła, szamponu, płynów myjących ani olejków eterycznych, by nie zakłócać działania naturalnych soli. Po kąpieli nie można spłukiwać ciała, a wystarczy tylko wytrzeć je ręcz­nikiem lub poczekać, aż wyschnie samoistnie. Na skórze powstaje wtedy swego rodzaju „płaszcz solny”, który działa antyseptycznie, pomaga w le­czeniu chorób skóry, a także dostarcza długotrwałych bodźców osmotycz­nych. Po wyjściu z wanny zaleca się 30-minutowy odpoczynek w pozycji leżącej. Należy też zawsze pamiętać o odpowiednim nawodnieniu przed, w trakcie i po kąpieli solankowej.

kąpiel stóp
Kąpiele stóp normalizują także ciśnienie krwi, rytm oddechu i pracy serca, obniżają poziom kortyzolu oraz działają pobu­dzająco na układ przywspółczulny, a hamująco na układ współczulny.

Jeżeli nie masz wanny, możesz za­fundować słoną terapię przynajmniej swoim stopom, które po ciężkim dniu lub forsownej wycieczce będą Ci za to bardzo wdzięczne. Jak dowodzą badania, już 15-minutowa kąpiel stóp w solance powoduje aktywację mózgo­wych fal beta (sprzyjających skupieniu, logicznemu myśleniu i komunikacji) oraz gamma (ułatwiających uczenie się i tworzenie nowych skojarzeń).

Jaką sól użyć do kąpieli?

Poniżej opisujemy kilka najpopular­niejszych rodzajów soli, które można wykorzystać do domowych kąpieli leczniczych. Znajdziesz wśród nich również takie, w których zamiast chlorku sodu głównym składnikiem są sole magnezu – siarczan lub chlo­rek. One również przynoszą wiele korzyści zdrowotnych i warto włączyć je na stałe do domowej pielęgnacji.

  • Sól jodobromowa iwonicka Zawiera jony chlorkowe, bromkowe i jodkowe. Do kąpieli i okładów przyrządza się roztwór o stężeniu 0,5-3% (0,5-3 kg na 100 l wody). Temperatura wody powinna wynosić 37-39°C, a długość trwania: 15-30 min. Cykl leczniczy obejmuje 15-20 ką­pieli, po czym należy za­chować przerwę trwają­cą 2-3 miesiące.
    Do inhalacji stężenie soli powinno wynosić 0,5-1% (5-10 g na 1 l wody) w temperaturze 37-39°C. Inha­lacje należy stosować codzien­nie przez 15-20 dni, w odstępach 14-30 dni. Sól można wykorzystać także do kąpieli stóp, która zmniejszy obrzęki i zmięk­czy naskórek. W tym celu należy dodać 3-6 łyżeczek soli na 3 litry wody i moczyć stopy przez kwadrans.
  • Bocheńska sól jodowobromowa Zawiera jony jodkowe, bromkowe, wapniowe, magnezowe, sodowe, chlorkowe. Kąpiele (1-3 kg na 100 l wody, w choro­bach skóry 6 kg na 100 l) zalecane są w schorzeniach reuma­tycznych i zwyrodnieniowych stawów, zapaleniach mięśni, ścięgien, korzonków nerwowych, schorzeniach pourazowych, w dnawym zapaleniu stawów, w zapobieganiu niedoczynności tarczycy, w przewlekłym zapaleniu przydatków, w łuszczycy, zaburzeniach krążenia obwodowego oraz w stanach ogólnego zmęczenia. Inhalacje (30 g na 1 l wody) pomocne są w prze­wlekłych schorzeniach dróg oddechowych i zatok, m.in. po­przez działanie rozrzedzające śluz. Kąpiele i inhalacje działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie i odkażająco, a także regulują funkcjonowanie autono­micznego układu nerwowego i układu przysadka-nadnercza, co m.in. ła­godzi objawy reumatyczne.
sól do kąpieli
Solankowe kąpiele i inhalacje przynoszą ulgę w chorobach dróg oddechowych, schorze­niach skóry, alergiach, ura­zach i dolegliwościach artretycznych, a także wpływają kojąco na układ nerwowy i zdrowie psychiczne
  • Ciechocińskie skarby Szlam może być pomocny w leczeniu urazów układu ruchu, przewlekłych zapaleń nerwów i nerwobólów, choro­bie zwyrodnieniowej stawów, reumatoidalnym zapaleniu stawów, zesztywniającym za­paleniu stawów kręgosłupa, w niektórych chorobach aler­gicznych skóry i w łuszczycy. Na 100 l wody stosuje się 3 kg szla­mu. Dla dzieci i młodzieży zalecana jest połowa tej dawki. Ług ciechociński jest produktem ubocznym warzenia soli. Może być używany do kąpieli (w podobnych schorzeniach jak szlam) i inhalacji (w przewlekłych zapaleniach górnych dróg oddechowych, błony śluzowej nosa oraz w rozedmie i pylicy płuc). Do inhalacji stosuje się 15-20 ml produktu na 1 l wody. Solanka ciechocińska jest naturalnym produktem pobieranym ze złoża tych wód. Zawiera m.in. jod, magnez, brom, potas i wapń. Kąpiele w niej pomagają w leczeniu dolegliwości układu ruchu oraz schorzeń skórnych.
  • Kłodawska sól magnezowo-potasowa Kąpiele z jej dodatkiem działają odprężająco i relaksująco, zalecane są przy stresie, wyczerpaniu fizycznym i psy­chicznym, a także wspomagająco w leczeniu dolegliwości mięśniowych i kostno-szkieletowych, zmian zwyrodnie­niowych stawów, rwy kulszowej, urazów układu ruchu oraz łuszczycy. Sól nie wysusza skóry, a wręcz przeciwnie – chroni jej warstwę lipidową, nawilża, ujędrnia i wygładza.
  • Zabłocka sól Pochodzi ze złóż solankowych położonych ponad 500 m pod ziemią, a odkrytych w latach 50. w Dębowcu na Śląsku Cieszyńskim. Solanki te odznaczają się szcze­gólnie wysoką zawartością jodu i brow roku po 10 kąpieli co drugi dzień. Czas trwania kąpieli to 30 minut. Producent oferuje również Za­błocką Mgiełkę do nawilżania po­mieszczeń oraz inhalacji w choro­bach dróg oddechowych i astmie.

  • Sól z Morza Martwego Średnie zasolenie tego jeziora, do któ­rego wpada rzeka Jordan, wynosi 348 g/l wody, co 10-krotnie przewyższa przeciętne zasolenie oceanów! W odróż­nieniu od innych soli pozyskiwanych mu: w litrze znajduje się ponad 110 mg jodu, 130 mg bromu, 800 mg wapnia i 400 mg magnezu. Do kąpieli leczniczych używać można Zabłockiej Soli Uzdrowiskowej, Soli Termalnej i Solan­ki Termalnej. Kąpiele takie zalecane są dla uzupełnienia niedoboru jodu, a także dla łagodzenia stanów zapalnych układu ruchu, dolegliwości reumatycznych, dla szyb­szej regeneracji po znacznym wysiłku fizycznym oraz w przypadku problemów dermatologicznych (trądzik, łuszczyca). Stężenie roztworu do kąpieli powinno wynosić 1-5% (czyli 1-5 kg soli na 100 l wody). Zaleca się 2 serie z mórz i słonych jezior, sól z Morza Martwego zawiera znacznie mniej chlorku sodu, natomiast więcej chlor­ków magnezu, potasu i wapnia, a także wysokie stężenie bromków. Szczególnie dobroczynne działanie mają kąpiele z jej dodatkiem w przypadku schorzeń reumatycznych oraz łuszczycy (zazwy­czaj w połączeniu z działaniem świa­tła ultrafioletowego). Bromek i chlorek magnezu hamują niekontrolowaną proli­ferację keratynocytów w łuszczycy, a jony magnezu działają także przeciwza­palnie i przeci­walergicznie. Roztwór 5% soli z Morza Mar­twego przynosi poprawę w ato­powym zapaleniu skóry5. Lecznicze działanie w chorobach skóry wykazuje także błoto z Morza Martwego. Balneoterapia z użyciem soli i błota z Morza Martwego przynosi poprawę w przypadku fibromialgii oraz artretyzmu. Surowce te są także składni­kiem wielu produktów kosmetycznych o działaniu nawilżającym, wygładza­jącym skórę i przeciwzapalnym oraz… szamponów przeciwłupieżowych6.

  • Sól Epsom To siarczan magnezu (MgSO4). Jej na­zwa pochodzi od miejscowości Epsom w hrabstwie Surrey w Anglii, gdzie odkryto źródło zasobne w ten związek. Sól Epsom ma działanie relaksujące, zmniejsza stres, leczy problemy skórne, koi bóle i stany zapalne układu ruchu, takie jak bóle krzyża oraz bolesność i skurcze mięśni, pomaga w detoksyka­cji, łagodzi migrenowe bóle głowy i obja­wy fibromialgii, poprawia krążenie krwi. Jony magnezowe i siarczanowe są łatwo wchłaniane przez skórę. Dostarczając organizmowi magnezu, sól Epsom po­zwala obniżyć poziom kwasu mlekowe­go po intensywnych treningach. Łagodzi też stany lękowe i depresyjne. Jony siarczanowe są ważne dla produkcji kolagenu i tkanki chrzęstnej, dlatego też sól Epsom może mieć korzystny wpływ w schorzeniach artretycznych i zwyrodnieniowych. Wieczorna kąpiel w roztworze soli Epsom ułatwia zasypianie i po­prawia jakość snu. Wsyp do wanny 2-4 filiżanek soli. Ką­piel powinna trwać 15-20 min, po czym należy odpocząć przez ok. 30 min.
  • Biszofit Te wykrystalizowane sole z prehistorycz­nego morza, zalegające dziś na dużej głębokości (ponad 2 km), wydobywane są metodą wypłukiwania zaledwie w kil­ku miejscach na świecie, m.in. w Rosji i na Ukrainie w okolicach Połtawy. Głównym składnikiem biszofitu jest chlorek magnezu, ale zawiera on też inne związki magnezu, wapnia, potasu oraz bardzo wiele mikroelementów. Głębokość złóż zapewnia temu minera­łowi bardzo wysoki stopień czystości. Kąpiele, okłady lub smarowania biszofi­tem mogą być sposobem suplementacji magnezu, przynoszą też ulgę w dole­gliwościach mięśniowo-szkieletowych, przy nadwerężeniach, bolesności, zmianach zwyrodnieniowych i scho­rzeniach reumatycznych oraz w sta­nach zapalnych. Łagodzą także objawy fibromialgii, chronicznego zmęczenia oraz zmniejszają napięcie nerwowe i pomagają cierpiącym na bezsenność.

Jak działa tężnia solankowa?

Tężnia to konstrukcja drewniana, wypełniona gałęziami tarniny (rzadziej brzo­zy), służąca do zagęszczania („stężania”) solanki poprzez częściowe odparowy­wanie z niej wody. Początkowo tężnie używane były w procesie warzenia soli, dopiero później zaczęto wykorzystywać je także w celach zdrowotnych. Solanka pompowana jest na szczyt tężni (czasem na wysokość kilkunastu metrów), gdzie płynie korytem wzdłuż górnego pomostu, po czym spływa bocznymi otworami na faszynę wypełniającą konstrukcję. Krople solanki rozpryskują się na gałązkach, two­rząc aerozol, a dodatkowo rozbijane są także przez urządzenia mechaniczne. W rezultacie w pobliżu tężni powstaje szczególny mikroklimat, a praktycznie tworzy się naturalne inhalatorium, gdzie wdychać można powietrze o podwyższonej wilgotności i wysokim stężeniu aerozolu solankowego. Przy tężniach ciechocińskich, dzięki zawartości jodu w tamtejszych solankach, powstają warunki porównywalne z nadmorskim uzdrowiskiem.

tężnia solna
Zazwyczaj optymalny czas trwania seansu w tężni to 30-45 min. Korzy­stanie z niej zalecane jest szczególnie osobom z przewlekłym zapaleniem za­tok i nawracającymi stanami zapalnymi dróg oddechowych, z astmą i alergiami, z niedoczynnością tarczycy, z nadciśnieniem tętniczym, a także osobom pracu­jącym lub mieszkającym w zanieczyszczonym otoczeniu oraz cierpiącym na ner­wice. Spacer przy tężni to doskonały sposób odprężenia się i regeneracji sił.

Przeciwwskazaniami do korzystania z tężni są m.in. nadczynność tarczycy, choroby nowotworowe, przebyta gruźlica płuc, przebyty niedawno zawał serca, ostre stany cho­robowe z podwyższoną temperaturą, niewydolność naczyń wieńcowych, szczególnie przy niskim ciśnieniu krwi, nadwrażliwość na jod, brom lub inne jony zawarte w solance.
W ostatnim czasie tężnie zyskują wielką popularność – coraz więcej takich obiektów powstaje w parkach miejskich i na osiedlach, choć na ogół są to konstrukcje znacznie mniejsze niż te w Ciechocinku, Konstancinie, Wieliczce, Gołdapi czy Inowrocławiu. Wy­specjalizowane firmy oferują nawet możliwość wybudowania niewielkiej tężni w przy­domowym ogrodzie. Można też zakupić gotowe tężnie do zamontowania w ogrodzie, saunie lub w pokoju .

Bibliografia
  • ÖZPMR, Österr. Z. Phys. Med .Rehabil 20/2 (2010), DOI: 10.13140/2.1.4520.8648
  • Clin Rheumatol, 2007 Dec; 26(12): 2063-71
  • Rheumatol Int. 2011 Jan;31(1): 1-8
  • J Res Med Dent Sci, 2019, 7(2): 57-61
  • Int J Dermatol. 2005 Feb;44(2):151-7
  • IOP Conf. Ser.: Mater. Sci. Eng. 305 (2018) 012003 DOI:10.1088/1757- 899X/305/1/012003
  • Atmosphere 2022, 13(10), 1576
Autor publikacji:
Wczytaj więcej
Nasze magazyny