Najlepsze metody integracyjne leczenia raka

– Rak jest objawem choroby całego organizmu, a nie tylko piersi, jelita grubego czy prostaty – mówi dr Leigh Erin Connealy, założycielka i dyrektor medyczny Cancer Center for Healing i Center for New Medicine w Irvine w Kalifornii – jednego z największych na świecie ośrodków leczenia raka. – Jest to schorzenie całego organizmu, ponieważ nasze ciało to cały system. Nie można leczyć tylko nowotworu. Trzeba naprawić to, co wywołuje w organizmie rakowe pandemonium.

Podejście dr Connealy do leczenia raka, zastosowane u ponad 65 tys. pacjentów, którymi zajmowała się przez ostatnie 35 lat, jest typowe dla praktyki najlepszych specjalistów integracyjnego leczenia tej choroby na całym świecie. Przyjmują oni całościowe podejście do nowotworów, polegające na zbadaniu pełnego stanu zdrowia każdego pacjenta i skoncentrowaniu się na leczeniu całej osoby, a nie tylko samego guza.

Badają czynniki środowiskowe, takie jak dieta i narażenie na wpływ toksyn, jak również emocjonalny i psychiczny stan pacjenta, po czym wybierają z dużej palety alternatywnych i konwencjonalnych metod leczenia te, które uznają za najlepsze dla danej osoby.

Chociaż istnieje ogromna ilość holistycznych i integracyjnych podejść do leczenia raka, medycy obdarzają zaufaniem wybrane z nich, z których większość uzyskała potwierdzenie kliniczne. Oto lista metod, wśród których można szukać terapii dodatkowych lub alternatywnych wobec standardowej chemioterapii, radioterapii i zabiegów chirurgicznych.

Integracyjne metody leczenia raka

• Adopcyjna terapia komórkowa zwiększa ilość i/lub skuteczność komórek odpornościowych metodą inżynierii laboratoryjnej, potęgując moc przeciwrakowej odpowiedzi immunologicznej¹.
  • Ten rodzaj terapii obejmuje:
    • Terapię chimerycznego receptora antygenowego (CAR) komórek T: Wstrzykiwane są komórki T (białe krwinki, odpowiedzialne za odporność adaptacyjną przeciwko patogenom), które zostały zmodyfikowane genetycznie, by wyszukiwały i zwalczały raka.
    • Terapię chimerycznego receptora antygenowego komórek NK (CAR-NK): Zadaniem komórek NK jest identyfikowanie i zabijanie komórek nieprawidłowych. W tej terapii naturalni zabójcy są modyfikowane inżynieryjnie, by lepiej rozpoznawały komórki rakowe.
    • Terapia z użyciem limfocytów naciekających nowotwór (TIL): Z chirurgicznie usuniętego fragmentu guza pobierane są komórki T pacjenta, a następnie namnażane w laboratorium i ponownie wprowadzane we wlewie do krwiobiegu pacjenta.
    • Terapia endogennymi komórkami T (ETC): Z krwi pacjenta izolowane są komórki T, po czym namnażane są w laboratorium, a następnie są mu wstrzykiwane ponownie.
• Terapia antyangiogenna zapobiega wytwarzaniu nowych naczyń krwionośnych, ograniczając w ten sposób wzrost guza².
• Artesunat jest lekiem przeciwpasożytniczym, który pierwotnie opracowany został do leczenia malarii, a – jak stwierdzono – ma też działanie przeciwrakowe. Artesunat (podawany dożylnie) powoduje śmierć (apoptozę) komórek rakowych poprzez reakcję z cząsteczkami żelaza w ich lizosomach, czyli w maleńkich kulistych strukturach wewnątrzkomórkowych, zawierających enzymy. Powstające w wyniku tego wolne rodniki niszczą mitochondria, czyli ośrodki produkcji energii, w komórkach rakowych³.
• Autologiczna immunoterapia adopcyjna (AAIT) wykorzystuje genetycznie modyfikowane komórki T do ułatwienia rozpoznawania nowotworu, wzmocnienia aktywacji komórek T, wywołania specyficznej dla danego raka cytotoksyczności i/lub wspomagania pamięci immunologicznej⁴.
• Autologiczna terapia szczepionkowa polega na poddaniu krwi pobranej od pacjenta procesom laboratoryjnym w celu produkcji antygenów identyfikujących raka oraz innych związków stymulujących przeciwnowotworową odpowiedź immunologiczną⁵.
• 3-bromopirogronian (3BP) jest związkiem organicznym zbliżonym do kwasu mlekowego, który blokuje enzym heksokinazę 2 (HK2). HK2 wytwarza w organizmie glukozę, a także wiąże się z uszkodzonymi mitochondriami w komórkach rakowych, uniemożliwiając im produkcję energii komórkowej (ATP) i w ten sposób zabijając komórki rakowe bez uszkadzania zdrowych⁶.
• Szczepionki rakowe mają za zadanie pomóc organizmowi w rozpoznawaniu komórek nowotworowych i stymulowaniu układu odpornościowego w celu aktywowania komórek T do ich niszczenia⁷.
• Terapia cytokinowa wykorzystuje białka zwane interferonami i interleukinami do uruchomienia odpowiedzi odpornościowej⁸.
• Terapia komórkami dendrytycznymi: Komórki te są strażnikami układu immunologicznego, wskazującymi, gdzie kryją się jakiekolwiek choroby lub nieprawidłowe komórki, i pokazującymi, jak je atakować⁹.
• Jemioła pospolita (Viscum album) ma długą historię. Jest immunoregulatorem, który, jak wykazano, wydłuża czas przeżycia i sprzyja remisji guza¹⁰.
• Terapia przywrócenia flory jelitowej (GFRT) to proces wszczepiania do przewodu pokarmowego dobroczynnych bakterii i drożdży jelitowych z suplementów probiotycznych w celu poprawy funkcjonowania trzewi.
• Ziołowa terapia przeciwrakowa
  • Do ziół o udowodnionych własnościach przeciwnowotworowych należą:
    • Artemizynina, ekstrakt z bylicy rocznej (Artemisia annua), będący prekursorem artesunatu¹¹
    • Jagoda bandicot (Leea indica)
    • Vernonia amygdalina
    • Vitex trifolia
    • Pereskia bleo
    • Clausena lansium
    • Strobilanthes crispus¹²
• Witamina C w wysokich dawkach dożylnych, jak się sugeruje, spowalnia wzrost guza, wspomaga produkcję białek sygnałowych zwanych interferonami, a także neutralizuje rakotwórcze związki występujące w przetworzonej żywności i powiązane z rakami żołądkowo-jelitowymi (patrz ramka pt. Dożylna terapia witaminą C”). Badania pokazują, że może ona poprawiać jakość życia, zmniejszać intensywność objawów, a nawet w niektórych przypadkach wywoływać remisję¹³.
• Hiperbaryczna terapia tlenowa (HBO): Nowotwór wytwarza środowisko o niskiej zawartości tlenu, a terapia HBO, jak wykazano, ma działanie powstrzymujące rozwój guza w niektórych podtypach raka¹⁴.
• Hipertermia: Miejscowa i ogólna hipertermia wykorzystuje ciepło (40-45°C) do zabijania komórek rakowych i niszczenia pobliskich naczyń krwionośnych. Im wyższa temperatura i dłuższe jej stosowanie, tym większy efekt¹⁵.
• Immunologiczna terapia punktów kontrolnych pomaga komórkom T wytworzyć dłużej trwającą odpowiedź przeciwko rakowi¹⁶.
• Niskodawkowa insulinowa terapia potencjacyjna: Znana również jako terapia IPT lub IPTLD, niskodawkowa chemioterapia (10-25% normalnej chemii) łączona jest z niewielką ilością glukozy, by nacelować ją bezpośrednio na "spragnione cukru" komórki rakowe.
• Leczenie metaboliczne wykorzystuje ketogeniczne podejście dietetyczne do zagłodzenia komórek rakowych przez pozbawienie ich źródeł cukru i glutaminy¹⁷.
• Chemioterapia metronomiczna: Rodzaj chemioterapii ultraniskodawkowej (zwykle 10-30% normalnej dawki chemioterapii) podawanej w postaci tabletek¹⁸.
• Przeciwciała monoklonalne: Wytworzone w laboratorium białka układu odpornościowego wykorzystywane są do oznaczenia raka jako celu ataku układu odpornościowego¹⁹.
• Terapia komórkami NK: Limfocyty te rozpoznają i atakują komórki rakowe, lecz nie żyją wystarczająco długo i nie mnożą się wystarczająco szybko, by usunąć całkowicie te nowotworowe. Terapia ta wydłuża żywotność komórek NK pacjenta poprzez oddziaływanie na nie małymi białkami sygnałowymi, zwanymi cytokinami, w celu zwiększenia ich zdolności zwalczania raka²⁰.
• Onkotrypsja (pulsujące ultradźwięki) polega na kierowaniu do guza stojących fal akustycznych. Fale te powodują pękanie komórek rakowych, pozostawiając nienaruszonymi otaczające je zdrowe tkanki²¹.
  • Jednym ze skutecznych urządzeń używanych do terapii uderzeniowej jest CellSonic VIPP (o bardzo intensywnej pulsacji ciśnieniowej). Kieruje ono bezpośrednio do organizmu setki gwałtownych pulsacji ciśnieniowych w sposób zogniskowany lub bardziej rozproszony, co wpływa negatywnie na komórki rakowe, natomiast nie czyni szkody komórkom zdrowym.
• Autohemoterapia ozonowa dostarcza ozon do krwiobiegu poprzez pobranie krwi, poddanie jej działaniu ozonu, a następnie ponowne wprowadzenie naozonowanej krwi do organizmu metodą wlewu dożylnego²².
• Terapia peptydowa jest rodzajem "szczepionki" rakowej. Peptydy są krótkimi łańcuchami aminokwasów, oddziałującymi na błony komórek rakowych i wywołującymi śmierć komórkową. Mogą one również stymulować produkcję reagujących na raka komórek T²³.
• Terapia fotodynamiczna (PDT) polega na użyciu substancji wrażliwej na światło, która może być wchłaniana przez komórki rakowe. Przy ekspozycji na światło o określonej długości fali chore komórki zostają pobudzone i uwalniają ze swych mitochondriów białko cytochrom C, które z kolei wywołuje śmierć komórek rakowych²⁴.
• Poly-MVA jest prawnie zastrzeżoną nazwą mieszanki kwasu liponowego, palladu oraz innych witamin i składników mineralnych, opracowanej w celu regeneracji mitochondriów, wsparcia produkcji energii komórkowej i potencjalnego erodowania komórek rakowych. Ma ona właściwości przeciwzapalne i przeciwrakowe²⁵.
• Terapia sonodynamiczna/fotodynamiczna (SPDT): Terapię fotodynamiczną (patrz wyżej) można połączyć z ultradźwiękami o niskiej intensywności (doprowadzanymi za pomocą głowicy przez skórę do obszaru objętego rakiem) dla uzyskania jeszcze silniejszego działania przeciwnowotworowego²⁴.

Podejście metaboliczne do leczenia raka

Blisko 100 lat temu niemiecki lekarz, badacz i laureat Nagrody Nobla, Otto Warburg, przedstawił pogląd, że pierwotną przyczyną raka jest metaboliczna dysfunkcja mitochondriów. Mitochondria są komórkowymi elektrowniami produkującymi ATP, czyli źródło energii, od którego uzależnione jest funkcjonowanie wszystkich komórek, a Warburg wysunął hipotezę, że dysfunkcja ta sprawia, iż mitochondria przestawiają się z używania do tego procesu tlenu (oddychania) na wykorzystywanie znacznie mniej wydajnego procesu fermentowania cukru do kwasu mlekowego (glikolizę). W zgodzie z tą teorią pozostaje fakt, że od ponad 80 lat podwyższony poziom glikolizy nawet w obecności tlenu uznawany jest za najbardziej powszechny biochemiczny marker raka²⁶. Ta wyraźna różnica między komórkami nowotworowymi i zdrowymi stała się znana jako "Efekt Warburga".

Dieta ketogeniczna spowalnia wzrost guza, zapobiega inicjowaniu raka i wydłuża czas życia

Niestety, w połowie XX w. teorię Warburga zastąpiło przekonanie, że rak jest chorobą o podłożu ściśle genetycznym. Od ponad 70 lat medycyna głównego nurtu nieugięcie koncentruje się na odnalezieniu genetycznych korzeni raka i chemicznych "kluczy", które pozwolą wyłączyć geny rakowe za pomocą leków farmaceutycznych. A pomimo tego zachorowalność na tę chorobę wciąż rośnie i, jak dotąd, nie wynaleziono skutecznej metody leczenia w oparciu o takie podejście.

Jednakże teoria metaboliczna Warburga powraca ostatnio do łask. Badania prowadzone w latach 80. XX w. wykazały, że mitochondria w komórkach rakowych są nieprawidłowe, a ogromne ilości enzymu heksokinazy-2 (HK2) przywierają do ich zewnętrznej błony komórkowej, syntetyzując glukozę²⁷, co czyni komórki rakowe "nieśmiertelnymi" i wspomaga ich wzrost²⁸.

Zmniejszenie ilości dostarczanego cukru, od którego uzależniony jest metabolizm komórek rakowych, jak również wyeliminowanie HK2 z mitochondriów tych komórek, okazuje się obecnie skuteczną metaboliczną metodą leczenia raka. Przejście na dietę ketogeniczną (o niskiej zawartości węglowodanów, wysokiej zawartości tłuszczów i umiarkowanej ilości białek) jest skuteczną dodatkową metodą leczenia pacjentów chorych na raka²⁹.

Dieta ketogeniczna spowalnia wzrost guza, zapobiega inicjowaniu raka i wydłuża czas życia³⁰. Wspomaga ona również działanie leków przeciwnowotworowych³¹ i zmniejsza stany zapalne, napędzające proliferację raka³².

Jeśli chodzi o HK2, to w 2004 r. dwaj biochemicy z Johns Hopkins University wzięli ten związek na cel, lecząc szczury z dużymi nowotworami za pomocą 3-bromopirogronianu (3BP). U każdego z 19 zwierząt wszystkie zaawansowane nowotwory zostały usunięte bez uszkodzenia otaczających zdrowych komórek i nie wystąpiły po tym żadne nawroty choroby³³. Opisane tu podejścia metaboliczne mogą być uzupełniane innymi metodami leczenia.

Dr Donese Worden, lekarka-naturopatka ze Scottsdale w stanie Arizona, tak mówi o podejściu metabolicznym: – Mam kilku pacjentów, którzy przyszli z rakiem IV stopnia, i nadal pracujemy razem, choć minęło już wiele lat. Przykładowo, mam pacjenta z rakiem prostaty, który stosował terapie metaboliczne i guz zmniejszył się tak bardzo, że jego lekarz postanowił nie stosować operacji ani chemioterapii. Później pacjent ożenił się i wyjechał w podróż do Europy. Był tak podekscytowany, że porzucił dietę ketogeniczną i przez 3 tygodnie jadł pieczywo i pił wino. Gdy wrócił, jego markery nowotworowe były podwyższone, a guz znów urósł. Zmniejszył się ponownie, gdy pacjent powrócił do surowej diety ketogenicznej.

Dożylna terapia raka witaminą C

Po kilkudziesięciu latach badań potwierdzono, że kwas askorbinowy, znany lepiej jako witamina C, wspomaga układ odpornościowy w walce przeciwko chorobom zakaźnym, rakowi i innym przewlekłym chorobom degeneracyjnym³⁴.

Witamina C wzmacnia nasz układ odpornościowy poprzez hydroksylację – proces, w którym tlen i wodór wiążą się, tworząc chemiczne grupy hydroksylowe, wpływające pozytywnie na metabolizm i inne funkcje organizmu, takie jak działanie przeciwutleniające i zmniejszanie liczby wolnych rodników oraz stymulacja układu odpornościowego. Ponadto, kwas askorbinowy chroni też przed chorobami wirusowymi³⁴.

Pomyśl o witaminie C jak o broni przeciwrakowej, która nie niesie ze sobą zagrożenia dla zdrowych komórek. Podczas gdy chemioterapia działa raczej jak granat, to wysokie dawki dożylnie podawanej witaminy C przypominają karabin snajpera

Jak mówi dr Lucas Tims, naturopata i certyfikowany onkolog naturopatyczny oraz dyrektor medyczny Riordan Clinic w Overland Park w stanie Kansas: – Biorąc pod uwagę bezpieczeństwo witaminy C i długą historię dowodów jej synergicznego działania z większością innych metod leczenia raka, tradycyjnych i nietradycyjnych, uważamy witaminę C za swego rodzaju kwintesencję terapii dodatkowej dla każdego pacjenta chorego na raka.

Aby upewnić się, że terapia będzie bezpieczna, lekarze z Riordan Clinic prowadzą badania przesiewowe pacjentów pod kątem rzadkiego schorzenia zwanego niedoborem G6PD (dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej). Jest to choroba dziedziczna, w której czerwone krwinki ulegają rozpadowi, gdy organizm narażony jest na działanie pewnych substancji, m.in. na wysoki poziom kwasu askorbinowego, co może prowadzić do skutków ubocznych. Lekarze sprawdzają też, czy pacjenci poddawani dożylnej terapii witaminą C mają prawidłowo funkcjonujące nerki, ponieważ osoby z chorobami nerek nie są dobrymi kandydatami do tej metody.

Istnieje również kilka rodzajów czynników chemioterapeutycznych, z którymi nie komponuje się dobrze dożylne podawanie witaminy C: leki takie jak inhibitory proteasomów (kompleksów białkowych, rozkładających na peptydy inne białka wytwarzane w organizmie), które używane są w leczeniu nowotworów takich jak szpiczak mnogi i chłoniak z komórek płaszcza, rodzaj chłoniaka nieziarniczego.

Dr Tims wyjaśnia: – Większość pacjentów z aktywnym nowotworem otrzymuje dawkę 50-100 g 2-3 razy w tygodniu, a następnie, gdy nie wykazują już oznak choroby, dawkę podtrzymującą w wysokości 25-50 g raz w miesiącu.

Większość zachodnich lekarzy allopatów ma opory przed wypróbowaniem terapii witaminą C, nawet jako dodatkowej, ponieważ obawiają się, że kwas askorbinowy, jako przeciwutleniacz, będzie zakłócać chemio- i radioterapię, które są metodami utleniającymi.

Dr Tims dodaje: – Faktem, który pomijają, a na poparcie którego istnieją dowody naukowe, jest to, że gdy witamina C podawana jest w wysokich dawkach dożylnie, wtedy nie działa już tylko jako przeciwutleniacz. Ma również tendencję do wchodzenia w reakcje z żelazem i miedzią we krwi, a w wyniku tej reakcji wytwarza się nadtlenek wodoru, który działa z kolei utleniająco na komórki rakowe, w sposób bardzo zbliżony do działania chemioterapii. Zdrowe komórki mają enzym o wysokiej aktywności, zwany katalazą, który rozkłada nadtlenek wodoru, podczas gdy ogromna większość komórek rakowych nie ma tego enzymu. Pomyśl o witaminie C, jak o broni przeciwrakowej, która nie niesie ze sobą zagrożenia dla zdrowych komórek. Podczas gdy chemioterapia działa raczej jak granat, to wysokie dawki dożylnie podawanej witaminy C przypominają karabin snajpera.

Leczenie raka jemiołą

Viscum album, znana lepiej jako jemioła pospolita, jest rodzimą dla Europy oraz zachodniej i południowej Azji rośliną pasożytniczą, rosnącą na kilku gatunkach drzew. W odróżnieniu od witaminy C, jemioła nie ma bezpośredniego działania przeciwrakowego. Zwiększa za to zdolność organizmu do pozbycia się raka przy pomocy układu odpornościowego.

Przygotowana w postaci ekstraktu, jemioła podawana jest najczęściej we wstrzyknięciu podskórnym w tkankę tłuszczową na brzuchu, która obfituje w pewne komórki odpornościowe o kluczowym znaczeniu w walce z rakiem: makrofagi (komórki oczyszczające), komórki T (białe krwinki, odgrywające główną rolę w adaptacyjnej odpowiedzi immunologicznej) i "naturalni zabójcy", czyli komórki NK, które szybko reagują na patogeny.

Typowe dawkowanie jemioły wynosi ok. 20-50 mg (chociaż może sięgać nawet 100 mg). Podtrzymywanie terapii może trwać 5 lub 10 lat, w zależności od przypadku. Do leczenia może być wykorzystywana tylko medyczna forma jemioły, występująca u gatunku europejskiego.

Czy da się cofnąć raka?

W styczniu 2016 r. 50-letni mężczyzna skontaktował się z dr Leigh Erin Connealy w sprawie leczenia. W czerwcu 2014 r. zdiagnozowano u niego czerniaka w III stadium, a później usunięto chirurgicznie zmiany chorobowe na plecach i lewym podudziu. Usunięto także 12 węzłów limfatycznych, a w jednym z nich stwierdzono mikroskopijny przerzut. Skan PET we wrześniu 2014 r. był czysty i nie zalecono żadnego dalszego leczenia.

Utrzymywano konsekwentny program leczenia holistycznego, podczas gdy zmiany chorobowe systematycznie się zmniejszały

W grudniu 2016 r. tomografia komputerowa jamy brzusznej wykazała 2 zmiany chorobowe w lewym płacie wątroby. Rezonans magnetyczny jamy brzusznej z kontrastem ujawnił te same zmiany odpowiadające przerzutowi do wątroby. Badania PHI (wskaźnik zdrowia prostaty) i CTC (krążących komórek nowotworowych) dały również wysokie wyniki, wskazując na trwającą aktywność raka. Dr Connealy wdrożyła u pacjenta 3-miesięczny schemat stosowania hiperbarycznego tlenu 3 razy w tygodniu, dożylnej witaminy C i dichloorooctanu sodu (leku obniżającego produkcję glukozy) oraz terapię pulsacyjnym polem elektromagnetycznym (PEMF) 2 razy w tygodniu, generator promieni świetlnych i terapię ozonową raz w tygodniu. Zalecono też 4, rozłożone co kilka miesięcy, zabiegi wspierającej terapii oligonukleotydowej (SOT) – leków manipulujących ekspresją genów.

Pacjent poddawał się również terapii DCA (związkiem chemicznym zbliżonym do połączenia octu i soli), poly-MWA, selenem i artesunatem (związkiem uzyskiwanym z piołunu) 2 razy w tygodniu. Rozpoczął także cotygodniowe badania LDH (dehydrogenazy mleczanowej, testu monitorującego raka), zabiegi hipertermii 2 razy w tygodniu oraz przyjmowanie metforminy (doustnego leku przeciwcukrzycowego, który pomaga kontrolować poziom cukru we krwi) w dawce 500 mg 2 razy dziennie.

Utrzymywano konsekwentny program leczenia holistycznego, podczas gdy zmiany chorobowe systematycznie się zmniejszały. W czerwcu 2019 r. rezonans magnetyczny jamy brzusznej wykazał zwapnienia uszkodzeń wątroby bez żadnych dalszych zmian i bez dowodów istnienia przerzutów choroby. Rezonans magnetyczny miednicy również nie wykazał przerzutów. Czerniak w IV stadium pozostaje u pacjenta w remisji od czerwca 2019 r.

Opublikowano w The Townsend Letter (www.townsendletter.com), wtorek, 10 sierpnia 2021 r.

Kompleksowe badania na raka

Wyjście poza standardy opieki polega na zindywidualizowanym testowaniu i leczeniu. Nie ma 2 pacjentów, którzy byliby identyczni pod względem biochemii, uwarunkowań fizycznych, stylu życia, stanu umysłowego, emocjonalnego i duchowego, a także rodzaju raka. Tak jak długa jest lista integracyjnych metod leczenia tej choroby, tak długa jest też lista badań, które mogą poprzedzać leczenie.

Poniższa lista zestawiona została przez dr Erin Singh, naturopatkę z Cleveland Heights w stanie Ohio, stosującą w leczeniu podejście metaboliczne, które opracowała dr Nasha Winters. Dr Singh zastrzega od razu, że lista nie jest kompletna i zawiera najważniejsze badania, wykorzystywane często i dobierane w zależności od pacjenta, rodzaju raka oraz ogólnej sytuacji klinicznej i historii choroby. Konwencjonalne laboratoryjne badania krwi, wszystkie z wykorzystaniem zoptymalizowanych zakresów wyników, a nie "normalnych" zakresów laboratoryjnych, uzyskanych z populacji ogólnej, obejmującej także osoby chore:

• Pełna morfologia krwi z różnicowaniem krwinek białych, dla oceny poziomu wszystkich komórek krążących we krwi;
• Pełny panel metaboliczny, ze spojrzeniem na prognostyczne markery raka, stanu zapalnego i funkcjonowania mitochondriów (obejmuje hs-CRP, OB, LDH i izoenzymy LDH)
• Pełny panel tarczycy (TSH, wolna T3, rT3, absorpcja T3 i wolna T4);

Badania niekonwencjonalne na raka mogą obejmować: 

• Przeciwciała przeciwtarczycowe;
• Badanie ANA, wykrywające we krwi przeciwciała przeciwjądrowe, które zwalczają infekcje; 
• Miedź, ceruloplazmina. Badanie ceruloplazminy używane jest najczęściej, wraz z określaniem poziomy miedzi, jako pomoc w zdiagnozowaniu zaburzenia genetycznego, które uniemożliwia organizmowi usuwanie nadmiaru tego pierwiastka;
• Badanie galektyny-3, wykrywające marker niewydolności serca, który może także wskazywać na rozwój raka;
• VEGF (czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego), będący substancją, która pomaga intensyfikować wzrost nowych naczyń krwionośnych; 
• Badanie HbA1c o krytycznym znaczeniu, wykazujący poziom cukru u pacjenta w okresie ostatnich 90 dni; 
• Insulina na czczo; 
• Panel lipidowy, szczególnie trójglicerydy, będące odbiciem problemów z cukrem we krwi; 
• Ferrytyna; 
• Homocysteina; 
• IGF-1 (insulinopodobny czynnik wzrostu 1), hormon wzrostu powiązany z pojawieniem się i postępem raka; 
• Witamina D;
• GGT (gamma-glutamylotransferaza), marker uszkodzenia wątroby;
• Izoenzymy fosfatazy alkalicznej, będące wskaźnikami choroby kości; 
• D-dimery i fibrynogen, powiązane z krzepnięciem krwi ;
• SNP genomu żywieniowego. Jednorazowa ocena wariantów genetycznych związanych z metabolizmem składników odżywczych;
• Biopsje płynne i badanie krążącego DNA nowotworu;
• Badania tkanek.

Badania na raka - kompleksowe badanie hormonów

• Kompletny panel DUTCH (test wysuszonego moczu pod kątem całkowitych hormonów) mierzy hormony płciowe i nadnerczowe oraz ich metabolity; 
• Badania moczu pod kątem narażenia na toksyny, takie jak kompleksowy profil pierwiastków w moczu (CUEP), mierzą wydalanie toksycznych metali.

Alternatywne skany dla uniknięcia promieniowania uszkadzającego DNA: 

• Skan Prenuvo rezonansu magnetycznego (MRI) całego ciała; 
• Skany tomografii komputerowej (CT) bez kontrastu.

Badania toksyn a rak: 

• Panel metali we krwi (Blood Metals Panel) firmy Quicksilver Scientific mierzy poziom metali, zarówno potencjalnie toksycznych, jak i tych o wartości odżywczej, w próbkach pełnej krwi; 
• Tri-Mercury Testing, również firmy Quicksilver Scientific, mierzy poziom rtęci we włosach, krwi i moczu, by określić nie tylko, jak dużo rtęci obecne znajduje się w organizmie, ale i jak skutecznie organizm jest w stanie ją wydalać;
• Panel ENVIROtox firmy Great Plains Laboratories do pomiaru glifosatu, pleśni, rozpuszczalników niemetalicznych i kwasów organicznych (który daje informacje o mikrobiomie, odżywianiu i metabolicznym funkcjonowaniu organizmu).