Głodówka pobudza układ odpornościowy

Badania potwierdzają, że poszczenie pobudza do pracy układ odpornościowy, a ponadto odwraca zmiany artretyczne, wzmacnia układ sercowo- naczyniowy i pomaga zapobiegać cukrzycy. Nawet stosowanie „mini-postu” - czyli okazjonalne opuszczanie jednego posiłku - może wydłużać życie.

Powstrzymanie się od jedzenia po ostatnim posiłku dnia zmniejsza zaś ryzyko zapadania na raka piersi u kobiet. Jedząc w środku nocy, narażamy się na większe prawdopodobieństwo wystąpienia tego nowotworu. Jednak pomimo wielu korzyści zdrowotnych, post należy stosować ostrożnie i z rozwagą, najlepiej pod opieką wykwalifikowanego dietetyka.

Po pierwsze, powrót do normalnej diety bezpośrednio po okresie postu może prowadzić do gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi, co zniweluje wszelkie dobroczynne efekty głodówki. Zdarza się też, że po zakończeniu postu pacjent zaczyna niekontrolowanie się objadać.

Cukrzycy zaś w ogóle nie powinni zabierać się za poszczenie.

Post może przybierać wiele różnych postaci. Niektórzy śmiałkowie są w stanie wytrzymać o samej wodzie, ale prof. Longo przez post rozumie raczej ograniczenie przyjmowanych kalorii do 200 dziennie przez najwyżej 4 dni, i picie bardzo dużych ilości wody. Odchudzająca dieta postna zakłada spożycie 600 kalorii dziennie u mężczyzn i 500 u kobiet przez 2 dni w tygodniu.

Zamiast sięgać po lekarstwa, lepiej pość przez jeden dzień! Hipokrates

Jednak nawet jeśli po prostu ograniczymy przyjmowanie kalorii, unikając węglowodanów prostych i żywności przetwarzanej przemysłowo - osiągniemy wiele korzyści towarzyszących bardziej restrykcyjnym postom.

Głodówka- jak to zrobić?

• Zacznij i skończ post powoli. Redukuj pożywienie stopniowo, jedząc lekkie białka, gotowane warzywa i ryż. Gdy przerwiesz post, powtórz proces w odwrotnej kolejności.
• Wypróbuj post sokowy (ale nie z soku pomarańczowego z kartonu) - soki dostarczają bowiem wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Wybierz sok z surowych, świeżych owoców lub warzyw.
• Pij dużo wody - najlepiej pij jeszcze więcej, niż zwykle, aby mocz nie miał ciemnej barwy.
• Jedz jeden posiłek dziennie (np. rybę albo kurczaka z warzywami bądź ryżem na parze) wczesnym popołudniem, zamiast całkowicie pościć. Przez resztę dnia pij dużo wody, soku, herbaty i jedz owoce i warzywa.
• Stopniowo zwiększaj dni głodówki -  przejdź od postu z jednym posiłkiem dziennie do ściślejszego poszczenia przez 5 dni w tygodniu, a potem do jednego lub dwóch tygodni.
• Jedz lekki obiad, a po nim 12-14 godzin całkowitego postu również stanowi mini-post i ograniczenie kalorii.

Mistrzowie postu - kiedy stosowano głodówki?

Już od setek lat post uważa się za doskonałą metodę wzmacniania zdrowia. Nawet Hipokrates, lekarz pochodzący ze starożytnej Grecji uznawany za ojca współczesnej medycyny, mawiał: „Zamiast sięgać po lekarstwa, pość przez jeden dzień”.

• W 1921 roku endokrynolog dr Henry Rawle Geyelin opowiadał się za stosowaniem postu w leczeniu napadów epileptycznych, co zalecali już Hipokrates i inni antyczni Grecy. Problem polega na tym, że nie było to długoterminowe rozwiązanie, ataki padaczki powracały bowiem, gdy tylko pacjent zaczynał z powrotem jeść normalnie. Mentorem profesora Longo był dr Roy Walford, ekstrawagancki profesor z University of California w Los Angeles (UCLA), który przekonany był, że bylibyśmy w stanie przedłużać sobie życie o 50, a nawet 100 lat poprzez poszczenie, a konkretniej przez drastyczne ograniczenie przyjmowanych kalorii. Jednak nawet Walford przypominał, że "ograniczone żywienie to nie to samo, co niedożywienie", sugerując w ten sposób, że jak we wszystkim, i w poszczeniu należy zachować umiar.
• Longo dostał się na UCLA w 1992 r., aby studiować pod okiem Walforda, przez co porzucił swą wcześniejszą karierę muzyka popowego. Gdy pojawił się jednak na wydziale, okazało się, że Walford w ramach dwuletniego eksperymentu siedzi wraz z grupą ochotników w zamkniętej komorze z własnym ekosystemem, i że przyjmują oni drastycznie ograniczoną ilość pożywienia. Eksperyment trwał niecały rok, gdyż w końcu uczestnicy nie wytrzymali i opuścili komorę, by rzucić się na pokłady zapasowego jedzenia.
• Wcześniejsze badania Walforda utwierdziły Longo w przekonaniu, że ograniczenie jedzenia przedłuża życie. Testy laboratoryjne na myszach zdawały się potwierdzać tę teorię, gdyż zwierzęta karmione oszczędniej żyły nawet dwa razy dłużej od tych karmionych normalnie. Metoda nie zdała jednak egzaminu w przypadku samego Walforda, który w 2004 r. zmarł w wieku 79 lat na stwardnienie zanikowe boczne. Środowisko naukowe nie omieszkało odnotować, że post nie chroni przed tą chorobą, ani bynajmniej nie przedłuża życia.

Niezrażony Longo dalej zajmował się problemem, otrzymując podobne wyniki, co Walford. Badania na myszach laboratoryjnych stanowiły część jego pracy doktorskiej w 1997 r., ale nie zawsze pozwalały udowodnić, że poszczenie przedłuża życie. Jednak w niemal każdym przypadku post pomagał w walce z chorobami przewlekłymi, zarówno jako środek prewencyjny, jak i sposób na odwrócenie już zaistniałych zmian chorobowych w organizmie.

Krótki post może nam nie tylko pomóc pobudzić nasz układ odpornościowy, ale także usprawnić naszą wyobraźnię... Jeśli przegłodzimy przez chwilę nasz organizm, to później jedzenie będzie nam lepiej smakowało, a jego przyrządzenie sprawi nam więcej radości...