Siarka niezbędna dla zdrowia

Występuje we wszystkich tkankach ludzkiego organizmu. Wpływa na nasze funkcjonowanie, począwszy od mózgu, przez układ pokarmowy, stawy, aż po kondycję skóry i paznokci.

26 czerwiec 2015
Artykuł na: 6-9 minut

Chyba każdy zna nieprzyjemny zapach wody Zuber. Powiedzmy sobie szczerze - śmierdzi zgniłymi jajami. To wina zawartych w niej związków siarki. A jednak, mimo paskudnego zapachu, woda ta zaliczana jest do leczniczych i stosowana jako naturalny lek na dolegliwości związane z układem pokarmowym i trawiennym.

Ogranicza nadkwasotę, likwiduje zgagę, niezastąpiona w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Działa żółciotwórczo i żółciopędnie, co wykorzystuje się w leczeniu wątroby i dróg żółciowych. Wspomaga również leczenie cukrzycy i miażdżycy. Wyjątkowo dobra... na kaca. A wszystko to dzięki zawartej w niej siarce.

Najlepsze źródła siarki

Jak uzupełnić niedobory tego istotnego makroelementu?

Najlepiej – wzbogacając dietę w poniższe produkty:

Jaja

Nabiał

Czosnek

Cebula

Groch

Kukurydza

Kapusta

Kalafior

Brokuł

Chrzan

Rzodkiew

Rzepa

Rzeżucha

Karczochy

Szparagi

Awokado

Seler

Soja

Figi

Porzeczki czarne

Gruszki

Mięso

Podroby

Wody siarczkowe.

Budulec aminokwasów

Jest bardzo ważnym składnikiem struktury białkowej. Wchodzi w skład aminokwasów - związków o kluczowej roli w organizmie ludzkim (jest w cysteinie, cystynie, metioninie, taurynie). Znajdziemy ją poza tym m.in. w insulinie, obniżającej ciśnienie krwi heparynie, wpływającym na działanie układu nerwowego glutationie oraz witaminach B1 i H.

Przyjaciółka wątroby

Ten pierwiastek znajduje się na 5. miejscu na liście składników niezbędnych nam do życia. Wiąże metale ciężkie i nikotynę, ułatwiając ich wydalenie z organizmu. Stymuluje wątrobę do wydzielania kwasów żółciowych i sprzyja jej odtruwaniu. Wspomaga ją także w walce z toksynami, wydzielanymi przez nadmiernie namnażające się w organizmie grzyby Candida.

Dobra dla stawów

Siarka jest podstawowym składnikiem mazi stawowej. Jej zasoby muszą być stale odnawiane, bowiem gdyby jej zabrakło - powierzchnie kości, które spotykają się w stawach, zaczęłyby o siebie trzeć, niszcząc się wzajemnie i powodując ból. Ten składnik działa przeciwzapalnie i ułatwia regenerację chrząstki.

Kąpiele siarkowe zalecane są w chorobach reumatycznych i zwyrodnieniowych stawów, ponieważ pomagają złagodzić ból i ułatwiają powrót do sprawności.

Dba o skórę

Pierwiastek ten jest istotnym budulcem kolagenu i kreatyny. Z tego powodu odgrywa istotną rolę w utrzymaniu dobrej kondycji skóry, włosów i paznokci. Jako że ma działanie przeciwzapalne, stosuje się go w terapii trądziku, łuszczycy i egzemy. Potrafi też poradzić sobie z bakteryjnymi i grzybiczymi zakażeniami skóry!

Działa bowiem grzybo i bakteriobójczo. To jeszcze nie wszystko, zapewnia właściwe natłuszczenie i nawilżenie skóry. A zawierająca ją metionina - zaopatruje komórki w tkance łącznej w cynk, który jest niezbędny do budowy mocnego, elastycznego kolagenu.

Siarkowodór w czosnku

W czasie rozkładu białek zawierających ten pierwiastek, uwalniany jest siarkowodór (gaz). Jak dowodzą najnowsze badania, to dzięki niemu czosnek obniża ciśnienie krwi i zapobiega chorobom serca.

Dr David Kraus z University of Alabama wykazał, że wielosiarczki - związki, w które obfituje czosnek - wchodzą w kontakt z czerwonymi krwinkami i uwalniają siarkowodór.

Gdy podawał dwa ząbki czosnku szczurowi, u gryzonia następowało ponad 70% rozszerzenie naczyń krwionośnych. Nie po raz pierwszy okazuje się, że medycyna ludowa słusznie używała czosnku do leczenia... impotencji.

Hamuje stany zapalne

Z badań prof. Philipa Moore’a wynika, że siarkowodór ma korzystne działanie przeciwzapalne. Moore prowadził eksperymenty na myszach z ostrym zapaleniem trzustki. Podobnie jak u ludzi, choroba ta powoduje także u gryzoni zapalenie płuc.

Dostarczano zwierzętom diklofenak, który uwalnia siarkowodór. To zaś chroniło prawidłowe funkcjonowanie płuc myszy. Okazuje się, że w wypadku zapalenia jelita grubego, gaz ten zachowuje się podobnie. A podanie leku, który go uwalnia - osłabia proces zapalny.

Zdaniem naukowców, niskie stężenia owego związku mają skutek przeciwzapalny, natomiast wysokie nasilają proces chorobowy. Chcąc sprawdzić tę tezę, polscy uczeni z Katedry i Zakładu Patofizjologii Akademii Medycznej w Lublinie badają, w jaki sposób leki stosowane w terapii chorób układu krążenia wpływają na syntezę siarkowodoru.

Ratunek dla rannych

Z kolei w Australii trwają próby kliniczne, mające na celu hibernowanie ciężko rannych pacjentów. Polega to na podawaniu im dożylnie płynnego siarkowodoru. Jak na razie, badania na szczurach dały świetne wyniki.

Podawanie gazu obniżyło zapotrzebowanie na tlen gryzoni i pozwoliło im w dobrym stanie doczekać transfuzji krwi. Pod wpływem gazu metabolizm zwalniał i zwierzęta zużywały dziesięciokrotnie mniej tlenu niż normalnie.

Siarkowodór w nas

Żywe komórki ludzkiego ciała produkują siarkowodór, proces ten najintensywniej przebiega w mózgu, układzie krwionośnym, wątrobie i nerkach.

Gaz ten łatwo przenika przez błony komórkowe i rozprzestrzenia się w całym organizmie. Dlatego występuje w surowicy niemal wszystkich tkanek w stężeniu około 50 μm. I oczywiście, zależnie od stężenia, wpływa na pracę naszych narządów. W mózgu może powodować uwalnianie neuroprzekaźników (serotoniny).

W normalnych ilościach - reguluje funkcje układu krążenia, rozszerza naczynia krwionośne, obniża ciśnienie, hamuje rozwój miażdżycy. Ponadto zapobiega nadciśnieniu płucnemu, przeciwdziała zapaleniu jelita grubego, zaś w prąciu - zaburzeniom erekcji. Gdy jest go zbyt dużo w trzustce, hamuje wydzielanie insuliny.

A co się dzieje, gdy mamy za mało siarki?

Na jej niedobór wskazuje ciemny pierścień na brzegu tęczówki oka. Włosy twardnieją i wypadają, skóra traci jędrność, blednie, a paznokcie stają się łamliwe. Pojawia się niepokój, zmęczenie i przygnębienie.

Brak siarki może też manifestować się kłopotami ze wzrokiem (czasami jest przyczyną zaćmy!) lub dolegliwościami ze strony stawów. Co gorsza, gdy brak nam tego pierwiastka, organizm gorzej przyswaja inne mikro- i makroelementy (np. sód, magnez, krzem, wapń, mangan, potas, jod, żelazo). To zaś skutkuje osłabieniem metabolizmu tłuszczów, białek i cukrów.

Artykuł należy do raportu
Zachowaj zdrową i piękną skórę
Zobacz cały raport
Wczytaj więcej
Może Cię zainteresować
Nasze magazyny