Nie tylko leczenie hormonalne – znaczenie suplementacji w chorobie Hashimoto i niedoczynności tarczycy

Uzupełnienie niedoborów substancji odżywczych jest bardzo ważnym, zaraz po leczeniu farmakologicznym, elementem wsparcia pacjentów z chorobami tarczycy. Najlepszy efekt będzie przynosić prawidłowa suplementacja z uwzględnieniem synergii i antagonizmów między poszczególnymi składnikami.

07 kwiecień 2021
Artykuł na: 4-5 minut
Zdrowe zakupy

U większości osób cierpiących na niedoczynność tarczycy i chorobę Hashimoto standardowe leczenie polega na farmakologicznym uzupełnianiu niedoborowych hormonów tarczycy. Jednak samo przyjmowanie syntetycznej lewotyroksyny to często za mało, by odzyskać dobre samopoczucie. Wszystko przez to, że towarzyszące objawy, takie jak senność, mgła mózgowa, pogorszenie stanu skóry i paznokci, wypadanie włosów czy obniżony poziom energii, mogą wynikać z szeregu innych czynników, wśród których bardzo często występują niedobory witamin i minerałów.

Jakich składników potrzebuje tarczyca?

Jak udowodniono, odpowiednio dobrane suplementy usprawniają pracę tarczycy, jak i wpływają na cały organizm, przyczyniając się znacznie do poprawy jego funkcjonowania. Przykładowo selen wykazuje właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne, jak i regulujące produkcję hormonów tarczycy. Pierwiastek ten jest składnikiem enzymów – selenoprotein, biorących udział w metabolizmie hormonów tarczycy1. Istnieje też związek między niedoborem witaminy D w organizmie a zapaleniem tarczycy Hashimoto, a badania wykazały korzystny wpływ suplementacji tym składnikiem na poziom przeciwciał anty-TPO u pacjentów2.

Przeciwzapalne kwasy tłuszczowe omega-3 oraz antyoksydanty (witaminy C i E) również stanowią ważny element wspomagający terapię choroby Hashimoto. Żelazo jest składnikiem enzymu – peroksydazy tarczycowej – biorącego udział w syntezie hormonów tarczycy, a jego niedobory uniemożliwiają konwersję T4 do T33. Stężenie cynku we krwi jest odwrotnie proporcjonalne do ilości przeciwciał przeciwtarczycowych, a jego niedobór ma wpływ na upośledzone wiązanie hormonów4.

Z kolei witaminy z grupy B (zwłaszcza B6 i B12) oraz magnez przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i metabolizmu energetycznego oraz redukcji stresu5.

Zastanawiasz się jak odpowiednio zaplanować suplementację? Dowiedz się jak inteligentnie wspierać swoją tarczycę i układ immunologiczny. Jak najszybciej poznaj protokół suplementacyjny Thyroset!

Sieci powiązań

Wszystkie przyjmowane witaminy i pierwiastki mogą wzajemnie wpływać na swoje wchłanianie – zarówno korzystnie, jak i negatywnie. Część składników odżywczych oddziałuje na siebie synergicznie (np. witamina C poprawia wchłanianie żelaza, a witamina E – selenu), inne reagują antagonistycznie (przeciwnie), tym samym zmniejszając swoją skuteczność (np. negatywne oddziaływanie cynku i żelaza).

Przy planowaniu suplementacji wiedza na temat właściwych połączeń jest bardzo istotna. Dotyczy to zwłaszcza preparatów poprawiających pracę tarczycy, ponieważ wielu składników potrzebnych przy jej zaburzeniach nie należy przyjmować jednocześnie, gdyż wzajemnie się wykluczają. W wielu przypadkach kluczowa jest też pora ich przyjmowania. Dlatego stosowanie suplementów "wszystko w jednym" jest błędne, a jedynym rozsądnym rozwiązaniem okazują się odpowiednio połączone pojedyncze produkty (co wymaga sporej wiedzy) lub dedykowane preparaty wielostopniowe, które uwzględniają interakcje między składnikami (w Polsce dostępny jest już np. Thyroset).

Jakość i czysty skład

Drugą ważną rzeczą jest biodostępność, która określa, w jakim stopniu dany składnik zostanie przyswojony przez nasz organizm. Przykładowo selen charakteryzuje się najlepszą przyswajalnością, gdy występuje w postaci związków organicznych (np. selenometioniny), natomiast witamina B12 i kwas foliowy mają lepszą biodostępność w formie metylowanej. Warto również zwrócić uwagę na użyte w produkcie substancje pomocnicze oraz alergeny. Ma to znaczenie przede wszystkim dla osób z alergiami lub z celiakią (u pacjentów z chorobą Hashimoto występuje większe ich ryzyko).

Dodatkowo przyjmowanie dużej ilości pojedynczych preparatów oznacza większą kumulację substancji pomocniczych (osłonek kapsułek, wypełniaczy itd.), co może obciążać układ pokarmowy. A zatem czysty skład (brak zbędnych dodatków technologicznych, jak dwutlenek tytanu czy stearynian magnezu), a przede wszystkim wysoka przyswajalność składników aktywnych i ich odpowiednie dobranie pod względem wzajemnych interakcji to najważniejsze cechy, jakich należy szukać w preparatach wspierających pracę tarczycy.

Bibliografia
  • Postepy Hig Med Dosw. 2014; 68:1129-1137
  • Endocrine. 2018. DOI: /10.1007/s12020-018-1532-5
  • Bromat. Chem. Toksykol. – XLVIII, 2015;2:117-127
  • Bromatologia i Chemia Toksykologiczna. 2011;44:544-549
  • J Res Med Sci. 2012 Dec;17(12):1161-9; Med Hypotheses 2000 May; 54(5):803-7
Wczytaj więcej