Mięśniaki macicy - czy operacja zawsze jest konieczna?

Od okresu dojrzewania zmagam się z bolesnymi, obfitymi miesiączkami. Długo nie mogłam zajść w ciążę. Niedawno dowiedziałam się, że przyczyną tych problemów są mięśniaki macicy. Obawiam się operacji wycięcia macicy, ponieważ chciałabym jeszcze mieć dzieci. Czy histerektomia to jedyna możliwość walki z mięśniakami?

01 wrzesień 2016
Artykuł na: 6-9 minut
Zdrowe zakupy

Mięśniaki macicy to najczęściej bezobjawowe, niegroźne guzy, zwane też włókniakami. Przeważnie nie wywołują bólu, ale o ich obecności świadczyć mogą inne symptomy, takie jak krótszy cykl menstruacyjny, silne krwawienie i poczucie dyskomfortu podczas miesiączki, problemy z zajściem w ciążę oraz skłonności do poronień.

Ginekolog ma szansę wykryć mięśniaki podczas rutynowego badania, operacji bądź w badaniu ultrasonograficznym. Małe guzy zwykle pozostawia się nieleczone, ale zaleca się usunięcie większych albo poprzez histerektomię, czyli całkowite usunięcie macicy (co w znakomitej większości przypadków jest bezpodstawne), albo miomektomię, w której usuwa się jedynie zmienione chorobowo miejsce. Po tym zabiegu pacjentka nadal może mieć dzieci, chociaż nie zawsze rozwiązuje on problem na stałe, gdyż mięśniaki mają tendencję do częstego nawracania.

Choroba występuje najczęściej u kobiet, które mają nadzwyczaj obfite, długie bądź częste miesiączki, oraz doświadczają krwawień w środku cyklu i bólu piersi z nadwrażliwością sutków, zwłaszcza w tygodniu poprzedzającym miesiączkę.

Jeżeli podejrzewasz u siebie mięśniaki, możesz zgłosić się na nieinwazyjne badanie USG, najlepiej wykonane przez doświadczonego ultrasonografistę. Dodatkowo poproś o skierowanie na badanie krwi, które pozwoli wykluczyć inne schorzenia.

Jeżeli masz mięśniaki, które dają o sobie znać, ale nie chcesz poddawać się operacji, warto przyjrzeć się obiecującym terapiom oferowanym przez medycynę alternatywną. Dzięki tym metodom wiele moich pacjentek uniknęło operacji.

Homeopatia

Wiele eksperymentów przeprowadzonych przez ostatnie 50 lat dowiodło, że parathormon (PTH) oraz azotan kobaltu (Cobaltum nitricum) stanowią skuteczne lekarstwo na mięśniaki¹. Doświadczony homeopata pomoże dobrać odpowiednie dawki tych substancji.

Medycyna Dalekiego Wschodu

Według filozofii Tao mięśniaki powstają w wyniku zastoju krwi, flegmy bądź energii chi w organizmie, co spowodowane jest stagnacją emocjonalną, nadmierną konsumpcją mleka krowiego lub zaburzeniami emocjonalnymi w wieku nastoletnim². Terapia o dowiedzionej skuteczności opiera się na akupunkturze, przyjmowaniu ziół chińskich, masażu brzucha z wykorzystaniem olejków eterycznych oraz ćwiczeń Qigong.

Keishi-bukuryo-gan (KBG)

To tradycyjna chińska mieszanka ziołowa, powszechnie stosowana przez praktyków do leczenia schorzeń ginekologicznych, takich jak obfite lub bolesne miesiączki oraz bezpłodność. W skład mieszanki wchodzi 5 ziół: cynamonowiec wonny (Cinnamomum cassia), piwonia chińska (Paeonia lactiflora), brzoskwinia (Prunus persica), grzyb Wolfiporia extensa oraz piwonia drzewiasta (Paeonia suffruticosa).

Jako że hormony takie jak progesteron czy estrogen sprzyjają rozwijaniu się mięśniaków, KBG może działać jako ich antagonista, skutecznie kurcząc guzy poprzez obniżenie poziomu hormonów we krwi. Działanie to występuje tylko u kobiet, które nie są w ciąży, jednakże po zapłodnieniu symptomy kojarzone z mięśniakami ustępują samoistnie³. W pewnym japońskim badaniu u pacjentek stosujących terapię KBG mięśniaki zmniejszyły się o 60%, a u ponad 90% zaobserwowano poprawę w kwestii obfitych i bolesnych miesiączek4.

Vitex agnus-castus

Niepokalanek pospolity to sprawdzony i znany od pokoleń surowiec zielarski, stosowany w leczeniu schorzeń kobiecego układu rozrodczego. Wyciąg z owocu niepokalanka wykazuje silne działanie regulujące układ dokrewny kobiet. Roślina ta wywiera działanie na ciałko żółte (gruczoł powstały w wyniku przekształcenia pęcherzyka jajnikowego, z którego prawdopodobnie może rozwinąć się mięśniak). Potwierdziły to badania analizujące działanie niepokalanka na błonę śluzową macicy oraz na wydzieliny pochwy5.

Wyciąg z jego owocu pomaga regulować cykl menstruacyjny i owulację poprzez zmniejszenie produkcji hormonu folikulotropowego (FSH) w przysadce mózgowej oraz łagodne  pobudzanie produkcji hormonuluteinizującego (LH) i prolaktyny, a im większa dawka, tym silniejsze działanie.

Wyciąg z owocu niepokalanka nie zastępuje naturalnego wytwarzania LH przez organizm, ale jako że działa poprzez ścieżki nerwowe ośrodkowego układu nerwowego, ma zdolność regulowania produkcji hormonów w jajnikach. Gdy jest ona nadmierna, powoduje najpewniej rozwój mięśniaków.

Jeśli badanie USG wykryło liczne torbiele na jajniku, wówczas objawy typu zbyt obfite bądź częste miesiączki, krwawienia w środku cyklu itp. można złagodzić, przyjmując dzienną dawkę 30 kropel wyciągu z owocu niepokalanka rozpuszczonych w wodzie. Pozwoli to równocześnie ograniczyć nieprzyjemne objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego (ZNP)6.

Jedna uwaga: reakcję torbieli jajnikowych na terapię należy bacznie śledzić za pomocą regularnych badań USG.

Wyciąg z owocu niepokalanka może okazać się korzystny również w leczeniu endometriozy, jako że reguluje wydzielanie hormonów w fazie lutealnej cyklu menstruacyjnego, zwanej również fazą ciałka żółtego7.

Z własnego doświadczenia klinicznego mogę stwierdzić, że mięśniaki powstałe w gładkiej ścianie mięśniowej macicy nie tylko przestają rosnąć, ale wręcz kurczą się pod wpływem codziennego przyjmowania wyciągu z owocu niepokalanka przez co najmniej 7 miesięcy, co potwierdzają regularne badania ultrasonografem.

 

Harald Gaier to jeden z czołowych brytyjskich ekspertów medycyny alternatywnej.

Dr Gaier jest zarejestrowanym osteopatą, naturopatą, akupunkturzystą, homeopatą i zielarzem.

Pracuje w Klinice Żywienia i Alergii w Londynie.

Strona internetowa: www.drgaier.com

 

Bibliografia

  1. AHZ, 1958; 203: 419– 35; Arch Homéop Normandie, 1962; 25: 30–53; Cahiers de Biothérapie, 1971; 29: 1–14 2
  2. Gascoigne S. The Manual of Conventional Medicine for Alternative Practitioners, vol II. Dorking, UK: Jigme Press, 1994: 415
  3. Studd JW, ed. The Yearbook of the Royal College of Obstetricians and Gynaecologists 1996. CRC Press, 1996: 334 4
  4. Am J Chin Med, 1992; 20: 313–7
  5. DMW, 1954; 79: 1271–4
  6. Arch Gynecol Obstet, 2000; 264: 150–3 7
  7. Arzneimittelforschung. 1993; 43: 752–
Wczytaj więcej
Nasze magazyny