Przez wiele lat cierpiałem na osteoartrozę. Przyjmowałem meloksykam i miałem założone szyny podtrzymujące, ale kostki stale się przemieszczały. Zostałem skierowany do specjalisty, który zasugerował, że powinienem poddać się chirurgicznemu zabiegowi usztywnienia, ale nie wiem, jakie jest ryzyko operacji i czy są jakieś inne możliwości leczenia?
Operacja polecana przez Twojego lekarza jest określana w medycynie jako artrodeza i ma na celu trwałe usztywnienie stawu w jednej pozycji. Artrodeza uważana jest za standardową procedurę medyczną dla pacjentów z zaawansowaną postacią zwyrodnienia stawów, której głównym celem jest uśmierzenie bólu i poprawa funkcjonowania.
Zabieg jest skomplikowany i trudny pod względem technicznym, wymaga wprowadzenia specjalnych implantów, żeby zachować stabilność w zadanej pozycji. Ale bywa inaczej. Nierzadko dochodzi do komplikacji, więc masz rację, że należy dwa razy pomyśleć, zanim zdecydujesz się pójść pod nóż.
Najbardziej powszechnym powikłaniem po artrodezie jest niezrastanie się kości. Szacuje się, że takie przypadki dotyczą około 40% pacjentów, choć niektóre źródła podają, że dzięki dzisiejszym zaawansowanym technikom chirurgicznym wskaźniki te obniżyły się.
Jeśli operacja nie powiedzie się, kolejna będzie wymagała już artroplastyki kończyny dolnej, polegającej na chirurgicznym wstawieniu implantów złożonych z metalicznych i plastikowych komponentów w celu odtworzenia połączeń międzykostnych. Innym problemem jest zrównoważenie braku ruchu w stawie skokowym, wskutek czego stawy stopy muszą częściowo przejąć jego funkcję, co w konsekwencji prowadzi do bólu i obniżenia sprawności.
Human anatomy 3D from Javier Regueiro on Vimeo.
Jedno z badań przeprowadzonych po operacji artrodezy wykazało, że: „Chociaż artrodeza stawu skokowego może początkowo przynosić ulgę u pacjentów, to jednak ma związek z przedwczesnym przemieszczeniem połączeń stawowych w obrębie stopy, możliwością wystąpienia artretyzmu, bólu oraz dysfunkcjami stopy i stawu skokowego.”
Inne badania z kolei dowodzą, że pacjenci ze zwyrodnieniem stawu skokowego mają tendencję do odczuwania uporczywego bólu oraz umiarkowanej lub ciężkiej postaci zwyrodnień stawowych. Sugeruje to, że artrodeza może prowadzić zaledwie do przesunięcia problemu w obrębie jednego stawu na kolejny.
Artrodeza stawu skokowego może prowadzić zaledwie do przesunięcia problemu w obrębie jednego stawu na kolejny.
Jeśli niewystarczająco Cię to zniechęciło, to powinieneś wziąć pod uwagę kolejne ryzyko w postaci zakażeń, możliwości zrośnięcia się kości w niewłaściwej pozycji, gojenia się powstałych ran, przebytego stresu czy zakrzepicy żył głębokich.
Mniej inwazyjną techniką jest artroskopia stawu skokowego. Operacja ta przeprowadzana jest przy pomocy artroskopu – cienkiej rurki ze światłowodem przekazującym obraz z wnętrza stawu. W przeciwieństwie do standardowych zabiegów medycznych, procedura ta powoduje mniej komplikacji i wymaga krótszego czasu rekonwalescencji. Pamiętaj o tym, że bez względu na to jakąkolwiek metodę wybierzesz, Twój chód będzie zawsze zmieniony, tylko od Ciebie zależy, czy po zabiegu będziesz nosić specjalne obuwie.
Nawet najbardziej zadowoleni pacjenci narzekają na ograniczenia fizyczne i trudno im dojść do takiego stanu, jak gdy byli zdrowi. Inne metody chirurgiczne Tak, jak zostało wspomniane powyżej, jedną z metod leczenia zwyrodnienia stawu skokowego jest jego całkowita wymiana.
Taka operacja stawu kończyny dolnej wiąże się z ryzykiem powtórzenia zabiegu oraz komplikacji w postaci uszkodzeń nerwów, naczyń krwionośnych, złamań kości przy osadzaniu implantów oraz trudnego gojenia się ran. Implant w kości może się też nie przyjąć i zostać odrzucony przez organizm.
Potencjalna poprawa w zakresie poruszania się może okazać się niemal niezauważalna. Inną metoda chirurgiczną jest osteotomia kości piszczelowej, która podtrzymuje ruch kostki i prowadzi do dobrych długoterminowych rezultatów, ale jest skuteczna tylko w określonych warunkach, więc należy pytać specjalistów, czy nasz przypadek kwalifikuje się do przeprowadzenia zabiegu. Istnieje też wiele obiecujących niechirurgicznych metod leczenia, które są warte wzięcia pod uwagę.
Proloterapia
Wymaga wstrzykiwania mieszanki z ziół, witamin i wielu innych substancji w miejscu, w którym doszło do zapalenia, w celu stymulacji takich naturalnych mechanizmów samoleczenia organizmu jak pobudzenie wzrostu produkcji kolagenu podczas gojenia się ran.
W badaniu przeprowadzonym na próbie 90 dorosłych osób z osteoartrozą kolana, glukoza wstrzykiwana podczas proloterapii skutkowała „znaczącą klinicznie i trwałą redukcją bólu, poprawą funkcjonowania i ograniczeniem sztywności w porównaniu z aplikowaniem zastrzyków z soli fizjologicznej oraz ćwiczeniami fizycznymi wykonywanymi w domu.
Wiskosuplementacja
W tej metodzie leczenia kwas hialuronowy - główny budulec chrząstki stawowej - jest wstrzykiwany do połączeń stawowych, by stanowił rodzaj lubrykantu i usprawniał działanie chorego stawu. Badania dowodzą, że wiskosuplementacja jest efektywna w przypadku osteoartrozy stawu kolanowego i skokowego, znacznie zmniejszając ból oraz poprawiając funkcjonowanie połączeń stawowych u pacjentów.
Akupunktura z użyciem pyłku pszczelego
Dostarczenie składników wyizolowanych z jadu pszczelego bezpośrednio w miejsce nakłucia może zredukować ból i obrzęk stawów. U pacjentów z zapaleniem kości i stawów 4 tygodnie stosowania tego rodzaju akupunktury uśmierza ból bardziej niż w razie nakłuwania przy pomocy tradycyjnych igieł.
Suplementy
Wiele suplementów odżywczych skutecznie redukuje ból w przypadku zapalenia kości i stawów usprawniając funkcjonowanie połączeń pomiędzy nimi.
Glukozamina i chondroityna
Są popularną i efektywną mieszanką, która może nawet spowolnić rozwój artretyzmu. Glukozamina eliminuje potrzebę przeprowadzenia operacji wymiany stawu kolanowego u blisko połowy uczestników jednego badania.
S-Adezynozylometionina
Była tak efektywna jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (nabumetony) redukujące ból, niwelujące dysfunkcje oraz łagodzące sztywność stawów. Sugerowana dzienna dawka: do 1200 mg (400 mg 3 razy dziennie).
Połączenie enzymów i awonidów
Bromelaina, trypsyna i rutyna okazały się tak skuteczne jak diklofenak - niesteroidowy lek przeciwzapalny redukujący ból u pacjentów z osteoartrozą stawu kolanowego. Sugerowana dzienna dawka: 270 mg bromelainy, 144 mg trypsyny, 300 mg rutyny w oddzielnych dawkach.
Zioła
Naturalne remedia, które mogą być skuteczne w leczeniu zapalenia kości i stawów to czarci pazur, kora wierzby, krople Phytodolor, czyli alkoholowy wyciąg z topoli, kory jesionu oraz liści nawłoci olbrzymiej, a także kapsaicyna, proszek ze skórki dzikiej róży oraz tzw. substancje niezmydlające, czyli takie składniki tłuszczu, które nie rozpuszczają się w wodzie (naturalne ekstrakty zawierające jedną trzecią awokado i dwie trzecie oleju sojowego).
Opublikowane niedawno badanie, przeprowadzone na 42 pacjentach, w którym wykorzystano przeciwzapalne działanie mieszanki złożonej z czarciego pazura, kurkumy oraz bromelainy, dowiodło skuteczność działania tych składników w przypadku zarówno ostrego, jak i chronicznego bólu stawów.
- Może to być wartościowa i bezpieczna alternatywa dla niesteroidowych leków przeciwzapalnych w przypadku osób cierpiących na choroby zwyrodnieniowe stawów - twierdzą naukowcy.
Komórki macierzyste
Terapia komórkami macierzystymi oraz płytkami krwi jest teraz używana jako alternatywna metoda leczenia zwyrodnienia stawu skokowego.
Nasze magazyny
